Teczki Zorro (6): Che – komunistyczny Rudolf Hess. Leszek Budrewicz o idolach radykałów

Obchodzenie we Wrocławiu 40. rocznicy śmierci Ernesto Che Guevary jest tym samym, co obchody rocznicy śmierci Rudolfa Hessa celebrowane przez nazistów i oficjalnie zakazane. Bo Che to taki komunistyczny Rudolf Hess.

Obaj byli przybocznymi swoich wodzów (odpowiednio: Fidela Castro i Adolfa Hitlera), obaj zostali wypchnięci w niejasnych okolicznościach na misje zagraniczne, obaj stanowią dla obu zbrodniczych ruchów swoiste alibi: "może były błędy, ale był taki, co zachował czystość idei". I ta bzdura wciąż chwyta - mimo wpierw moralnego, a potem fizycznego krachu obu totalitaryzmów.

Podobieństwo tych dwu postaci nie jest przypadkowe. Każdy, kto zna historię Niemiec wie, że to wspólny strajk nazistów i komunistów obalił pruski rząd krajowy SPD i utorował Hitlerowi drogę do władzy.

Wbrew ukutemu mitowi, wysłanie Che na zagraniczne misje uratowało Kubę przed jeszcze gorszymi bestialstwami od tych, które wyczyniał Castro. Niezależnie od kultu Che na samej Kubie, wystarczy zapoznać się z jego dokonaniami jako rządzącego i jego pismami teoretycznymi. Che był po prostu niekompetentny i do tego był zbrodniarzem. Zaakceptował aresztowanie Huber Matosa (jednego z najwybitniejszych przywódców castrowskiej partyzantki, aresztowanego natychmiast po tym, jak po zwycięstwie zaczął wypowiadać własne zdanie na temat polityki Castro; przesiedział 20 lat, wyciągnęły go amerykańskie związki zawodowe) i śmierć Camilo Cienfuegosa, lojalnego działacza, który padł ofiarą walk frakcyjnych w przywództwie ruchu.

To nie Che powinien mieć pomnik, ale chłopi, którzy wydali wojsku jego partyzantkę.

Podobny był casus Trockiego, który stał się wielkim demokratą dopiero na obczyźnie, wypchnięty przez Stalina, choć wcześniej proponował jeszcze większy reżim od stalinowskiego.

A już zupełnie niesamowite jest zapraszanie na to „święto” ambasadora Kuby [ściągają go do Wrocławia organizatorzy obchodów rocznicy śmierci Che: Sierpień '80 i Polska Partia Pracy - Ł.M.]. Przecież na Kubie ludzie nadal siedzą w więzieniach, a do uciekinierów przekraczających granicę - strzela się.

Polska Partia Pracy i Sierpień'80 pokazują swoją pogardę dla demokracji. Przydałby się tu tak bardzo antybolszewicki, przedwojenny, PPS-owski „Robotnik”.