"Gazeta Wyborcza" ogłasza koniec sprawy prof. Jana Miodka. Czy słusznie?

"Brak dowodów współpracy prof. Miodka z SB" - cieszy się Beata Maciejewska w "Gazecie Wyborczej Wrocław", choć w jej własnym tekście jest i taki oto akapit:

W niedzielę TVN 24 poinformował, że we wrocławskim IPN odnaleziono dokumenty na temat prof. Miodka. Wynika z nich, że SB zarejestrowało go jako TW w 1979 r., a wyrejestrowało 11 lat później. Nie zachowały się żadne notatki ani podpisy. Zdaniem historyka z wrocławskiego IPN, którego cytuje stacja "z punktu widzenia SB doszło do jakiejś współpracy".

Znalezione w IPN materiały nie przekonały komisji historycznej Uniwersytetu Wrocławskiego - i to ona uznała, że nie ma podstaw, by stwierdzić, iż prof. Jan Miodek był agentem Służby Bezpieczeństwa.

Przypomnę, że agenturalną przeszłość wytknął publicznie prof. Miodkowi znany wrocławski dokumentalista Grzegorz Braun. Nie przedstawił jednak dowodów na potwierdzenie swojej sensacyjnej tezy. Prof. Miodek mocno zaprzeczył, by kiedykolwiek współpracował z SB.

Do napisania tego tekstu skłonił mnie wpis Piotra Matejczyka w serwisie Dolnyslask24.info. Matejczyk staje po stronie prof. Miodka. Uważa, że cała ta sprawa może oznaczać "koniec Grzegorza Brauna". Pisze:

Braunowi najwyraźniej misja wymknęła się spod kontroli. Chciał zostać wrocławskim Wildsteinem, został – by zacytować Leszka Budrewicza – „Jerzym Urbanem polskiej prawicy”. Jeśli coś może dziś uratować resztki autorytetu wrocławskiego dokumentalisty, to tylko dowody znacznie poważniejszych uwikłań Miodka niż te, o których dziś wiemy. A na taki rozwój wypadków po dzisiejszym dniu raczej się nie zanosi.

Pozwoliłem sobie napisać komentarz pod tekstem Matejczyka. Przytaczam go w całości:

W sprawie prof. Miodka poruszamy się w gąszczu interpretacji. Bo faktów, niestety, mamy wciąż za mało.

Sytuacja jest taka: a) prof. Miodek przyznał, iż podpisał jakiś mało istotny protokół, ale nie współpracował, a wręcz był nękany przez SB. "Nigdy nie podpisałem dokumentu o współpracy" - oświadczył publicznie; b) w IPN znajdują się jakieś zupełnie szczątkowe materiały, które mogą (acz chyba nie muszą) świadczyć o tym, iż prof. Miodek był TW.

Ten zestaw danych można zinterpretować dwojako: 1. Prof. Miodek nie był TW, choć być może esbekom zamarzyło się, że go zwerbują; 2. Prof. Miodek był TW - tyle że wciąż nie udało się dotrzeć do twardych dowodów potwierdzających tę tezę.

(Dygresja: a może prof. Miodek formalnie został zarejestrowany jako TW, ale de facto nic złego nie zrobił? W taki właśnie sposób "Newsweek" interpretuje teraz agenturalną przeszłość Ryszarda Kapuścińskiego).

Grzegorz Braun twardo powtarza, że prof. Miodek był TW. Zatem albo przyjmuje interpretację nr 2 za bezsporny fakt (i trochę nami manipuluje "sprzedając" interpretację poszlak jako fakt dowiedziony), albo wie coś więcej, tyle że z jakiegoś powodu nie chce ujawnić, co tak naprawdę wie.

A czy Grzegorz Braun jest wiarygodny? Odnoszę wrażenie, że w swoich lustracyjnych szarżach do tej pory ani razu się nie pomylił (chyba że coś przeoczyłem). Ten drobny szczegół sprawia, że - w moim przekonaniu - warto jeszcze trochę zaczekać z odtrąbianiem końca tej przykrej historii.

Żeby było jasne: nie chcę powiedzieć, że uważam prof. Miodka za agenta. Wręcz sądzę, że jego własne słowa są w tej chwili najmocniejszym dowodem w całej sprawie.

Tyle że nieformalny, medialny proces lustracyjny prof. Jana Miodka wciąż trwa. Zwróćmy uwagę, że w sprawie prof. Miodka tak naprawdę wciąż jeszcze nie wypowiedział się Instytut Pamięci Narodowej.