Kompromis zawarty w Brukseli jest bardzo dobry

Skupiam się tylko na systemie głosowania w Radzie Unii Europejskiej, bo to właśnie ten temat tak bardzo kręci Polskę.

Szefowie państw UE ustalili, że do 2014 r. obowiązuje korzystny dla nas system zapisany w Traktacie Nicejskim. A od 2017 r. - zasada tzw. podwójnej większości, znacznie mniej dla nas korzystna. Ale uzupełniona tzw. kompromisem z Ioanniny, który pozwala na montowanie "mniejszości blokującej" decyzje podjęte przez większość. Lata 2014-2017 to okres przejściowy, gdy ma obowiązywać podwójna większość oraz - na życzenie (!) - system nicejski.

Dla Polski to świetna wiadomość. Dlaczego? Bo to oznacza, że budżet Unii Europejskiej na lata 2014-2020 będzie głosowany wedle systemu nicejskiego. Będziemy mieli zatem istotny wpływ na drugi pełny budżet UE, w którym uczestniczymy. A co będzie po 2017 r.? Tego nie wie nikt, bo zarówno Unia, jak i Polska mogą wówczas być zupełnie odmienione. Do tego czasu Polska powinna skonsumować dziesiątki miliardów euro na rozwój - w wariancie optymistycznym będzie więc krajem znacznie zamożniejszym, bardziej rozwiniętym, a zatem silniejszym niż dziś.

Galba wręcz przewiduje, że do 2020 r. UE po prostu przestanie istnieć. Myślę, że ten wariant też powinniśmy brać pod uwagę. Acz w takim scenariuszu warto zapytać: co wówczas?

Oczywiście, niezależnie od systemu głosowania kluczowa jest umiejętność zawierania sojuszy w obrębie UE. Ta lekcja dopiero przed nami. Świetna współpraca z Czechami i Litwą na dłuższą metę nie wystarczy.

A jak Wam podoba się kompromis zawarty w Brukseli?