Zmarł Mieczysław F. Rakowski. Nasz najbardziej kapitalistyczny premier?

Polityka bywa poplątana. Kto by przypuszczał, że za najbardziej prorynkowego (a więc w jakimś sensie prawicowego) premiera powojennej Polski będzie uchodził ostatni I sekretarz KC PZPR - a więc komunista?

A przecież to właśnie krótkotrwały, de facto przejściowy rząd Mieczysława F. Rakowskiego uchwalił w grudniu 1988 r. Ustawę o działalności gospodarczej. Zezwalającą wszystkim na swobodne prowadzenie własnych firm. A więc i na bogacenie się.

To fundament kapitalizmu. I koniec komunizmu.

O tej ustawie pisał parę lat temu Bartłomiej Kozłowski. Uznał ją za zdarzenie ważniejsze dla końca komunizmu niż Okrągły Stół, czy wybory z 4 czerwca 1989 r.

Także Filip Memches przekonywał przed rokiem w Prawicy.net, że rząd Rakowskiego był liberalny:

Politykiem, którego można uznać za ojca polskiego kapitalizmu (ze wszystkimi wadami i patologiami tego systemu) jest Mieczysław F. Rakowski. Na płaszczyźnie gospodarczej to nie żaden socjalchadek Mazowiecki (skądinąd, jak śmiem przypuszczać, ignorant ekonomiczny), ale właśnie ostatni premier PRL był zarazem pierwszym niekomunistycznym szefem polskiego rządu. A przełomu dokonał słynną ustawą o swobodzie prowadzenia działalności gospodarczej (bodajże z 23 grudnia 1988).

Po Rakowskim już właściwie było gorzej.

Dziś Rakowski zmarł. Może warto pamiętać, że był nie tylko komunistą i funkcjonariuszem junty gen. Jaruzelskiego. Ale i ojcem kapitalizmu. I jednym z patronów politycznej transformacji. A więc grabarzem komunizmu.

Dla kontrastu - na stronie Radia Wrocław pokazuję jak Rakowski gromił "Solidarność" w Stoczni Gdańskiej w 1983 r. Wtedy jeszcze był twardogłowym socjalistą.

W YouTube znalazłem też takie oto pożegnanie Rakowskiego:

(Zdjęcie Rakowskiego jest z Wikipedii. Zrobił je Dawid Skoblewski).