Budrewicz: o Włodzimierzu Odojewskim i Amnesty International

Odojewski w "Odrze" nie do druku

Włodzimierz Odojewski był i jest jednym z najwybitniejszych polskich współczesnych prozaików. Pisarzem, który powtórzył drogę wielu: początek kariery literackiej w kraju, potem emigracja, powrót po 1989 do Polski, i jakieś jednak rozczarowanie nową polską rzeczywistością. Jak nie raz ostatnio bywa, okazało się, że autor pierwszej polskiej istotnej prozy na temat Katynia, moralista i niedoszły autor scenariusza do filmu Andrzej Wajdy "Katyń" - donosił. Tak, jego teczka w IPN tak wskazała.
Sam Odojewski przysłał w tej sprawie list do prestiżowego wrocławskiego miesięcznika społeczno-kulturalnego "Odra". Jeszcze nie wiemy, co jest w liście, ale redakcja po przeczytaniu postanowiła go nie drukować.

Niezależnie do mojej miłości do domniemania niewinności i obrzydzenia do byłych donosicieli myślę, że to jakaś nowa praktyka, żeby nie drukować listu w tak ważnej sprawie ważnego pisarza, który prawdopodobnie najpierw zaszkodził innym, a teraz z kolei sobie. Tyle, że "Odra" zaszkodziła wszystkim, nie publikując listu Odojewskiego.
Leszek Budrewicz

Antyamerykańska Amnestia

Zasłużona dla obrony prawa człowieka, także praw więzionych w PRL, organizacja Amnesty International zamieściła plakat namawiający do przekazania na jej działania 1 procenta podatku - zamieściła w tygodniku "Przegląd". Nie wiem - czy i na ile było to dofinansowanie tego słusznie (mimo ciekawych materiałów zagranicznych) podupadającego pisma.
Ta była tuba rządu Leszka Millera, zajmuje się w tej chwili obok tradycyjnych walki z Kościołem i apoteozy PRL także obroną szykanowanego dziś - zdaniem tygodnika - generała Jaruzelskiego.
Sam "Przegląd", który jest często wykładany za darmo, bo się nie sprzedaje, jest kontynuacją "Przeglądu Tygodniowego", jednej z bardziej konsekwentnych tub stanu wojennego stworzonych przez Jaruzelskiego. Taka wieczna tuba.
Poza tym sam plakat jest ciekawy: amerykański żołnierz mierzy na nim z pistoletu maszynowego M-16 do... trudno powiedzieć: Irakijczyka lub Afgańczyka, który osłania się tablicą z logo "Amnesty". Nie przypominam sobie, żeby na jakim którymkolwiek bilbordzie tej organizacji symbolem był na przykład żołnierz rosyjski mierzący do Czeczena, a jej chorobliwy, charakterystyczny dla zachodniej lewicy anty-amerykanizm po raz kolejny pokazuje, jak ślepe mogą być dobre intencje (to Amerykanie i Ameryka są zawsze winni, resztę da się prawie zawsze jakoś wytłumaczyć).

Organizacja nie podaje, kiedy i gdzie zrobiono zdjęcie i dlaczego ręce cywila są we krwi. Na ramieniu amerykańskiego (bo raczej nie brytyjskiego) żołnierza jest najprawdopodobniej odznaka amerykańskich jednostek spadochronowych. Jest to - najpewniej - albo 82. albo 101. amerykańska Dywizja Powietrznodesantowa, której żołnierze walczyli w czasie II wojny światowej w Normandii, pod Arnhem, a w czasie wojny koreańskiej mieli wkład w uratowaniu południa Korei przed komunistyczną okupacją.
I przykro to powiedzieć, także w kontekście takich nie dających się usprawiedliwić wydarzeń jak My Lai czy torturowanie irackich więźniów czy naruszanie integralności Panamy: tam gdzie dotarli kiedykolwiek amerykańscy żołnierze, AI może zazwyczaj działać legalnie, tam gdzie nie dotarli - przeważnie nie.
Leszek Budrewicz