Wojciech Jankowski: Terroryści na drogach

Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce zapowiada na 3 czerwca blokadę dróg wokół największych miast. Taką formę ma przybrać protest przeciw podniesieniu opłat drogowych za ciężarówki.

Nie będę rozważać kto w sporze rządu z organizacją właścicieli ciężarówek ma rację – bo nie to jest tu najważniejsze – ale samą blokadę dróg jako argument w sporze z rządem.

Blokada drogi przypomina spór dorożkarzy z anegdoty. Kiedy jeden wyczerpał argumenty w kłótni na skrzyżowaniu, jął okładać batem pasażerów drugiego. Tamten nie pozostał dłużny i zaczął w odwecie zaczął batożyć pasażerów pierwszego.

Na środę transportowcy zapowiadają zablokowanie dróg, żeby żadne samochody nie mogły wjechać do miast ani z nich wyjechać. Kierowcy tych samochodów tyle będą mieć wspólnego ze sporem o opłaty drogowe, ile mieli pasażerowie skłóconych dorożkarzy z ich kłótnią.

Zostaną zakładnikami.

Kiedy strona konfliktu bierze zakładników i ogłasza, że zrobi im krzywdę, jeśli sprawy pójdą nie po jej myśli, mamy do czynienia z terroryzmem. Oswojeni z najgorszą jego odmianą, w której zakładników zabija się albo grozi im śmiercią, przestaliśmy za terroryzm uznawać formy niekrwawe, kiedy zakładnikom nie grozi śmierć.

Państwo jest od tego, żeby zapewnić sprawne funkcjonowanie infrastruktury – w tym dróg – i chronić ludzi na swym terytorium. Również przed terrorem. Dlatego bez względu na to, kto w sporze rządu z właścicielami ciężarówek ma rację, trzeba od państwa wymagać, żeby do blokad dróg nie dopuściło, a wszędzie tam, gdzie jednak uda się je zorganizować, szybko je zlikwidowało – jeśli to koniczne siłą – a organizatorów i uczestników ukarało.

Państwo Polskie, odrodziło się dzięki nie tylko sprzyjającej koniunkturze, ale i w pewnej mierze dzięki strajkom oraz ulicznym demonstracjom. Pamiętając to mamy skłonność do traktowania wszelkich form sprzeciwu przeciw rządowi jako uzasadnionych i wybaczania ich organizatorom, nawet jeśli dezorganizują nasze życie albo wprost narażają kogoś na niebezpieczeństwo.

Na tej skłonności bezkarnie żerował Lepper aż wjechał do parlamentu wjechał wraz ze swym panopticum. Na szczęście tylko na dwie kadencje, w tym jedną skróconą. I to wystarczy.

Wojciech Jankowski