Miłość Kazimierza, rozwód Marcinkiewicza

Kazimierz Marcinkiewicz (były premier od yes, yes, yes!!!) rozwodzi się dla (jeszcze chwilowo) tajemniczej młodej blondynki, którą poznał w Londynie. Informację podał jako pierwszy Super Express, następnie tematem zajęły się plotkarskie portale, a za nimi "poważne media" oraz politycy. Afera Kazimierza co żonie o rozwodzie powiedział w Wigilię przy opłatku ma szansę stać się hitem zimy.

Marcinkiewicz to bohater niczym z case study pracowni PR. Zaistniał jako premier z Gorzowa, atrakcyjny produkt Prawa i Sprawiedliwości. Kiedy "rozwiódł" się z rządem i partią Jarosława Kaczyńskiego, obóz PO zaczął spoglądać na byłego premiera ciepłym okiem. Stąd nieustanne spekulacje kim to w przyszłości Kazimierz Marcinkiewicz ma szanse zostać. Do chwili, gdy przyszłość premiera ostatecznie nie zostanie zaprojektowania, główny bohater przebywa w Londynie nabierając doświadczenia w światowych i europejskich kwestiach oraz meandrach gospodarczych oraz szlifując swój wizerunek. Można odnieść wrażenie, że to podczas pracy nad nowym "wcieleniem" okazało się: moje stare życie w Polsce nie przystaje do nowych potrzeb pełnego ekspresji Europejczyka. To tak sobie żartujemy, bo jak na razie o kulisach "miłości Kazimierza" mało wiadomo, oprócz zakupu pierścionka zaręczynowego dla swojej wybranki (w obecności fotoreporterów) i kilku zdawkowych słodkich zdań na temat wyjątkowości narzeczonej.
I co dalej droga Filipinko?
Ano Marcinkiewicz może za swój "rozwód" sporo zapłacić. Komentarze są raczej sceptyczne, albo mało przychylne. Nawet matka byłego premiera nie zostawiła na synu suchej nitki. Opinie internautów pod postami o "romansie premiera" również zdecydowanie na nie. Myśl o przerobieniu całej sprawy na analogiczne dzieje vide Nicolas Sarkozy et Carla Bruni to rzecz ryzykowna i łatwo o śmieszność.
Jest jeszcze inny aspekt całej sprawy. Marcinkiewicz, były nauczyciel, działacz na rzecz Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, raczej konserwatysta, przeciwnik wychowania seksualnego w szkołach, sceptyczny wobec liberalnych nowinek i tak dalej... nagle zaczyna iść drogą luzaka, który w wieku 50. lat przeżywa drugą młodość. Ta metamorfoza zaczęła się już wcześniej, kiedy to premier zaczął na swoim blogu opisywać radość z szaleństw na dyskotekach. Później, podczas swoich wystąpień w telewizyjnych show, również kreował się na ostrego gracza (ale dżentelmena) i sugerował, że jeszcze wszystkich zaskoczy.
I tak się stało.
Wątpliwe jest aby swym posunięciem wzbudził falę sympatii, która przełoży się na sondaże (a to dla naszych polityków najbardziej się liczy). Owszem - znany będzie, pisać - napiszą, ale czy poprą? Chyba, że decyzja Marcinkiewicza jest spowodowana czymś zupełnie innym: pogodzeniem się, że w polskiej polityce nie odegra już żadnej poważnej roli i w sumie to wszystko mu jedno. Bo gdyby nie Marcinkiewicza etos i wartości do których wcześniej pretendował, cała sprawa miałaby nieco inny ciężar.
Po pierwsze: pozostawienie żony z czwórką dzieci jakoś jednak ciągle u nas uchodzi za ekstrawagancję (choć wielu to praktykuje, to jednak nie-wielu akceptuje:-). Po drugie: łatwiej przyzwyczaić się do figury od lewicowca do konserwatysty niż od prawicowca do libertyna :-)

Ps. Były premier na swojej stronie wspomina, że lubi m.in. wokalistkę Amy Winehouse, ta zaś na swoim albumie Back to Black ma piosenkę pod tytułem Love Is a Losing Game, takie motto?